"-İnsan ne tutarsız varlık! - Tedavi edilebilecek yaralarıyla yerlerde sürünüyor! - Hayatı ile bilgisi sürekli çelişki halinde! - Aklı, Tanrının ona bahşettiği bu değerli armağan - (yağlamaya değil) duyarlılığını keskinleştirmeye, acılarını çoğaltmaya ve onu bu acılar yüzünden daha kederli ve rahatsız etmeye yarıyor ancak! - Zavallı mutsuz yaratık, neden davrandığından başka türlü davranamaz ki acaba!- Sanki bu dünyada, mutsuz olması için yeterince neden yokmuş gibi, kendi iradi nedenlerini de keder deposuna katmak zorunda mı, kaçınılmaz kötülüklere karşı mücadele etmek ve bazılarına teslim olmak yerine, onda biri bir çabayla bütün bu belaları savuşturabilecekken?" (s. 214)
"Doğanın insan zihnini - yaşlı köpeklerde görülen - "yeni oyunlar öğrenmeme" gibi mutlu bir gerzeklik ve aldırmazlıkla donatılmış olması, büyük bir lütuftur." (s. 230)
"Küçük olaylar karşısında zihnin nasıl yenilgiye uğradığını gözlemlemek ilginçtir: - Bunlar gerek insanlar gerekse nesneler hakkındaki görüşlerimizi nasıl da biçimlendirip yönlendirirler, - hakkındaki görüşlerimizi nasıl da biçimlendirip yönlendirirler, - hava kadar hafif, önemsiz şeyler ruhumuza bir görüş sokup onu Euklides'in kanıtlarıyla bile sökülüp atılamayacak kadar sağlam bir şekilde yerleştirebiliyor." (s. 324)
"Doğanın insan zihnini - yaşlı köpeklerde görülen - "yeni oyunlar öğrenmeme" gibi mutlu bir gerzeklik ve aldırmazlıkla donatılmış olması, büyük bir lütuftur." (s. 230)
"Küçük olaylar karşısında zihnin nasıl yenilgiye uğradığını gözlemlemek ilginçtir: - Bunlar gerek insanlar gerekse nesneler hakkındaki görüşlerimizi nasıl da biçimlendirip yönlendirirler, - hakkındaki görüşlerimizi nasıl da biçimlendirip yönlendirirler, - hava kadar hafif, önemsiz şeyler ruhumuza bir görüş sokup onu Euklides'in kanıtlarıyla bile sökülüp atılamayacak kadar sağlam bir şekilde yerleştirebiliyor." (s. 324)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder